Staalmat
De methode waar vloerverwarmingsleiding gebonden wordt aan staalmatten wordt toegepast bij een draagvloer van beton waar nog géén dekvloer aanwezig is.
De dekvloer kan bestaan uit een laag van meestal 5 á 7 cm zandcement of anhydriet. De massa van de vloer fungeert in tegenstelling tot ingefreeste verwarming als een warmte-batterij. Het duurt langer voordat de vloerverwarming zijn warmte afgeeft, maar het duurt daarentegen ook weer langer voordat het afkoelt. Dit is gunstig omdat de verwarmingsbron veel minder aan en uit pendelt.
Meestal wordt de dekvloer zwevend gelegd. Dit betekent dat er een (reflectie)folie tussen de draagvloer en de dekvloer ligt. Het heeft het voordeel dat geluidsoverdracht naar muren beperkt wordt en ernstige scheurvorming in de deklaag kan worden voorkomen.
De reflectiefolie heeft echter een bedenkelijke naam gekregen, omdat er lucht nodig is tussen het verwarmingselement en de folie om enig reflectievermogen te bewerkstelligen. Om er dus voor te zorgen dat er geen verlies van warmte naar beneden toe optreed is er isolatie van onder nodig.
Streef er naar dat de vloerisolatie minimaal een waarde heeft van R=3,5 of hoger. Als er geen mogelijkheid is de draagvloer van onder te isoleren bestaat er de optie tussen de draagvloer en deklaag in te isoleren met tack- of noppen platen.
Nadat de vloerverwarmingsinstallatie is afgerond kan een derde partij de zandcement of anhydriet storten. Nadat de dekvloer is gestort mag de vloerverwarming helaas niet gelijk aan. Per centimeter deklaag geld er een droogtijd van een week. Dus 6cm deklaag benodigt 6 weken droogtijd.